övgü, yergi ve susturucu

yaşantım sıradanlığa duyduğum övgülü sığınma isteği ve sıradanlaşmakla aramda olan gururlu korku arasında örülmüş.
katiline aşık olan bir sürüngen gibi sarımsak kokulu nefesinden haz alıyorum.
şakaklarıma dayadığı silahın susturucusunda yalvarıyorum.
gururum ve övgüm ölüme ya da yaşama sığınmaya izin vermiyor.
özgünlüğüme yazılmış şiirler ve bana farksızlığımı hatırlatan ezgiler arasında keman yayından bir ip germiş cambazlık yapıyorum.
 hiç bir yere yürümekten ya da herhangi bir yere düşmekten emin değilim.
her gün tonlarca para verip yanlışlarımı satın alıyor, reçineyle yayımı yağlıyorum.
kesintisiz ve kesilmeden kayıyorum.

ben devrim yapamam

ben devrim yapamam sinyorita, kanırtırım onulmam.
içimdeki muhalefet bölünür, duyduğumu sindirmem muhalefete "rağmen" olur. her hücreden bir ses çıkar, susturamam.
güçlü bir hitabetim ya da karizmatik bir duruşum yoktur, inandıramam. ikna edemem her canımı, kendimden emin olamam, karşı çıkanı anlamadan yapamam.
ben devrim yapamam che, bir gruba mensup olamam.
bütünün bir parçasından kuşku duydum mu, ben o bütünde duramam.
kömür dağıtamam, vaatte bulunamam, kesin konuşamam. ben iktidar olamam.
nereden beslenir muhalif kompartımanlarım, bir bileni kendinden ne zaman dışlar, ne zaman özgünleşir bilemem.
hiç bir parça çelişkili, hiç bir bütün çelişkisiz değil. uzaklarında duruyorum hepsinin, hepsinin içinde. tüm derebeyliklerinde üyeliğim, tüm yönetimlerde imza yetkim var. tüm parçalar için en iyisini bulamam, en iyiden emin olamam.
her bütünün meclisi, her meclisin partisi, her partinin hakimi var. ben karar veremem.
yetki alamam, yetkin olamam, hiç bir kitabı ya da filmi en çok sevemem.
ben devrim yapamam anne, kendimi olduğum gibi kabul edemem.
küçük ekmeklerden büyük köfteler yapamam, ızgaranın kömürünü ben koyamam, ateşi ben yakamam.
eminsizlik halim, benliğime tecavüz ettiğim günün ertesi, hastanemin koridorlarında iki sevimli hemşire tarafından kucağıma bırakıldığından beri, ben kendimden emin olamam.
ben devrim yapamam öğretmenim, notumu kendim veremem.
yaramaz bir çocuk olmanın sorumluluğunu alamam, cesaretimle gözlerimi ışıldatamam, büyüyünce doktor olamam.
anlamadan anlayamam, 30 ağustos'u coşkuyla kutlayamam, bıyıklı adamların bir ileri bir geri davul çalmalarına katlanamam.
hiç bir felsefik akım hakkında kitap yazamam, ödül töreninde tevazudan kıvranamam, hiç bir ankara şehrinin hiç bir caddesinde mütevazi bir bar açamam.
ben devrim yapamam can, küçük bir sahil kasabasında şarapla yaşayamam.
sofrada adam avlayamam, gece elbiselerimle denize giremem, sahilde uyuya kalıp üşütemem.
ben kendimi açıklayamam baba, ben devrim yapamam.