sağ gözümün uykusu geldiğinde, vücudun çapraz etkileşim sistemi gereği kalbimin ağırlığını hissediyorum.
patolojik bir uyum içerisinde dizilmiş ikea kutularımda, yamuk da olsa gözü yormayan bir ahenk vardır, işte ben oradayım. ahengin kendisinde.
sevkıyat saatini geçirmiş bir mafya babasının telaşında, malları yere fırlatıyorum. shit! bu seferde akrebe yelkovanı olduramadım. shit yani.
ikea kutularımın içinde parlak ambalaj kağıtları, maket bıçakları ve paket süsleri var.
mistifikasyon için biraz da koli bandına ihtiyaç duyuyorum.
gözü yormayan bir sıradanlıkta, onanma duygumu tamir edebilecek tüm paketleri süsleyerek patolojik paralellikte diziyorum.
ne ve neden yaptığımın farkındayım ve elimden ambalaj kağıdını bırakamıyorum.
susturucu takılmış rovelverin gölgesini şakağımda görüyor ve gayelerimi anlamlandırmak için doğadan yardım talep ediyorum.
